اشعار " کیان " تبریزی

من از نقال میخانه فقط افسانه میخواهم

زِ ساقی تنگ مینایی می و پیمانه میخواهم

چنان مستی کنم برپا زِ پا یکسر فرو ریزم

رَهم از عقل و هوشیاری تنی دیوانه میخواهم

منم جُغد شب هجران زِ تنهایی نیاسودم

به گِرد شهر خاموشی دِگر ویرانه میخواهم

منم مجنون صحرایی ز لیلایم همی دورم

نصیبم گر شود روزی ورا دردانه میخواهم

مقام عشق و عُشّاقی ندارم کمترین تردید

به دلدارم همی گویم تو را مردانه میخواهم

سوار توسن عشقم وَرای عشق این دنیا

برای ماندم بر تخت دل شاهانه میخواهم

"کیان" دارد دلی پرشورنگارد حرف عُشّاقان

به دیوان غزل هایش همی ریحانه میخواهم

کیان تبریزی

4 مهرماه 98

تقدیر من از روز ازل در به دری بود

از عشق تو سهمم به همین مختصری بود

چون تُندر ابر دل تو شعله ن شد

مژده به دلم داد که عشقم ظفری بود

یکباره تو رفتی نشدی همدم و دلدار

گویا به سماء ابر تو زیبا گذری بود

باران وفا بند بشد یکشبه بر من

غفلت که نمودم پی شب بد سحری بود

بد عهدی تو خرمن دل را به فنا داد

راه من و تو حیف که راه هدری بود

بر شعر "کیان" خرده مگیر ای مه دوران

هذیان دلم دان و که این هم اثری بود

کیان تبریزی

سوم مهرماه 98

ترکیب گل و بلبل و لبخند تو زیباست

بر لوح دلم نام تو دُردانه ی یکتاست

در فصل خزان باغ دلم زرد نگشته

این موهبت عشق بُود خُرم و برجاست

هرگز نشود مهر تو از دل کم و کمتر

عشق من عاشق ز دو چشمم که هویداست

با قرص رخ ات چون شده ای سایه مهتاب

چشمان سیاهت به سماء اختر شب هاست

افسانه شمارند چو خلق عشق دو دلدار

امّا دل ما معدن یک عالمه معناست

من فکر توام گرچه ز تو فاصله دارم

این عشق یقین مال کنون توشه ی فرداست

همواره تویی مطلع شعرم مه زیبا

این حُسن "کیان" درغزلش نکته ی پیداست

29 مهرماه 98

کیان تبریزی  

شرم ائله ر باغدا قیزل گول منه دیلدار اولاسان

بولبول اولام سنه من دائمی غمخوار اولاسان

سنی من بوشلامارام هر نه چتینلیگ چکسم

بیلیرم سن ده منه عمره بیتر یار اولاسان

ساخلارام ایلقاریمی تا نقده ر وار حیاتیم

قراریندا قالاسان عشقه اَمک دار اولاسان

سوسارام ایله شه رم سن گوزلین درسینده

او شیرین سوزلریله صاحب گفتار اولاسان

آچمارام سیرریمیزی اوزگه لره جانانیم

گله جک دونیامیزا اسوه ی رفتار اولاسان

شاعرین عشقینه هر کیمسه اگر شک ائیله

نفرینیله گوزلیم سویله گوروم خوار اولاسان

سازدی شعرینده کیان عشقه اویان فلسفه نی

دوشونه رسن بو سوزی مالک پندار اولاسان

کیان تبریزی

مهرماه 98

افسوس اولا کی حال وئره لی حالیمی آلدین

عیشین شرابین ، جامینی داشدان داشا چالدین

سن ترک ائله دین عشقیمیزی عهدیوی پوزدون

بو آیریلیغین یولارینی  چوخلی اوزالدین

من بیلمه زیدیم بیر بئله گون ده گله جکدیر

چوخ ساده منی دور ویریب موفتویه ساتدین

ای وایه گلیب قانچیل اولوب سینه ده قلبیم

فیکر ایلمه کی گوزدن ایتیب زیرویه چاتدین

هر نه کی جان آتدیم منی تک قویمویاسان سن

عشقی بوراخیب دستمالووی اوزگیه آتدین

سن سویله "کیان سون قراری ایلمه پنهان

کیمسه نه بیلیر سوزلرووی بیله یوباتدین

کیان تبریزی

مهرماه 98  

سنی من چوخ سئویرم سن منی آلقیشلامادین

منی راحت بوراخیب سا رقیبی بوشلامادین

نه گوزل گونلریدی با هم اولاردیق کئفیله ؟

بیرلیقی بالتالیب اولماغی نی خوشلامادین

چوخ زامانلار وشاردیق سنی دیلشاد ائلییم

حایف اولا ساکت اولوب سن سوزووی باشلامادین

من سِئوردیم تئلیوی ایسلاداسان هورمک اوچون

دارادین زولفوفی جانا داراغی یاشلامادین

قویمادین بیرده گه لم کویووا راحت دولاناق

یئنه رحمت آتاوا عاشیقیوی داشلامادین

سنی آللاه قورسون درد و بلادن گوزلیم

بیلمیرم سن نیه آزدین یولومی توشلامادین

"کیانین" چوخدی سوزی آمما سیخیشمیر غزله

سئوگیمه سویله ییرم عشقیمیزی جوشلامادین

کیان تبریزی

مهرماه 98

رفته ای از برمن چشم براهم هنوز

بی تو ای وای که من غرق گناهم هنوز

نفسم بند تو است ای مه زیبای خموش

شعله ای هست دلم بس که تباهم هنوز

می گدازم به غم ات لیک ندانم چه کنم

یوسف بخت نگونم که به چاهم هنوز

شب نگاهم به قمر دوخته ام تا به سحر

اختران در بن ماه بوده گواهم هنوز

ای که دل بردی و چون بی خبری از حالم

دیگر اکنون تو بیا منتظر چتر پناهم هنوز

با کیان راحت جان باش مرو از پیشم

دیده بر راه تو است بست نگاهم هنوز  

کیان تبریزی

مهرماه 98

منه بیر نقشه چکیب باغریمی قان ائدی فلک

اورگی قانچیل ائدیب دئشدی روان ائدی فلک

بئلیمی ائدی کامان چاتدی غمین منده لرین

رقیبه گون وئره لی بیرده جاوان ائدی فلک

چوخ سئوه ردیم یاریله عشق ائوین ده یاشیاق

زله سالدی ائوه یخدی تالان ائدی فلک

بیلیرم چرخ فلک من یازیقا ترسه چونور

سانکی گوردی گولورم قاتدی یامان ائدی فلک

عشقمین آنلامادیم گوللی چیچکلی باهارین

قاخدی یئل سئوگی باغین یولدی خزان ائدی فلک

تا "کیان" سویله دی اوز احوالینی خالقی بیله

آنللادی ظولمولرین آه و فغان ائدی فلک

کیان تبریزی

آبانماه 98  

درگیر تو بودم که نمازم به قضا رفت

کافر شدم و دینم و ایمان به فنا رفت

من طالب تو بوده ام و پیرو کیش ات

هر مسلک و آئین دگر ، باد هوا رفت

بیگانه شدم با همه ی اهل طبابت

مرهم به دلم گشتی و درمان و دوا رفت

با عشق خودت شعله زدی بر دل و جانم

از جسم و تنم ظلم ستم جور و جفا رفت

مسرورم از این عشق خدادادیم ای گل

در حیرتم این قصه ی ما تا به کجا رفت

از گنج علایق به تو دل بستم و رَستم

بر دل هوس لولو و مرجان و طلا رفت

دارد چو "کیان" بر دل خود مهر عزیزی

با حمد و ثنا در غزلی سمت خدا رفت

کیان تبریزی

آبانماه 98

قویما گئدسین نه نی سن ده قوشول دیلداره

سنی آزاد ائله دیم لووی وئراغیاره

نه بیلیدیم رقیبیم وار اونی چوخدان سئویرسن

منه باخ کی اینانیردیم  بئله بیر انکاره

داها عیب ائدمه رم هرگز سنی اونلا گوره لر

ایچه ریم تومادادیر قیمادیقیم رفتاره

راحات اول سئوگیلیوی قویما کی سن سیز دولانا

تاپیشیردیم سنیله عشقیمزی داداره

ایستیرم تک یاشیام ساکت اولام گئت گوزلیم

دا ایناممام یئنه ده عشقه اویان اظهاره

"کیانام" دانلاییرام اوز اوزومی هر لحظه

نجور اولدی یتشیب دردلی جانیم زنهاره

کیان تبریزی

آبانماه 98

باخیرام گوزلرووه قلب ده حیران اولورام

مسلکیم دن قیریلیب دوشمن ایمان اولورام

سن منی کافر ائدیرسن باخشینلا گوزلیم

بوت ایمانیم اولوب گوش به فرمان اولورام

گئجه مین آیی اولورسان گونوزون شن گونشی

بول سبب دن سازالیب عشق ده میزان اولورام

قورخمورام خالق بیزیم عشقیمیزه هر نه دئیر

یاشایش دریاسینا دالغالی طوفان اولورام

قوی منی باغ ارم دن قووالار سن دن اوتور

دوزخی خوشلاییرام ویل ده بوریان اولورام

سنی من دن آلا بیلمز زورونان جور فلک

نیه کی عشق ائوینه عورضه لی دربان اولورام

"کیانین" عشقی سن اولموش داها هاممی بیلیری

گونده  یوز یول دییرم من سنه قوربان اولورام

کیان تبریزی

20 آبانماه 98

می سرایم نغمه ای بر نام دوست

می شوم چون کفتری بر بام دوست

آب رَز دارم به ساغر از بهار

پر کنم فصل خزان بر جام دوست

می نویسم برگ زردی شعر خود

آنچه بر دل می نهد الهام دوست

پیک صحرایی نشیند پنجره

شادمانم می کند پیغام دوست

 چشم مشتاقم به راهش زل زده

تا گذارد بر درش چون گام دوست

خانه ی دل انتظاری می کشد

می نشانم دیده ام اندام دوست

لذت دیدار ما سر می رسد

می کند شیرین یقین بر کام دوست

تا "کیان" نزد رفیق اش دلخوش است

سهم عشقی باشد از اقدام دوست

کیان تبریزی

آبانماه 98  

ای وای داهی میللت ایاغ اوستونده دورانمیر

بنزین ده آلانمیر، اوزونه اود دا ویرانمیر

بو اولکه ده یئر آلتی پوتون نفت قیزل دی

خالقیم ائوینه بیر تیکه روزی آپارانمیر

دوغردان نه اولوب اولکه میزی نحس توتوبدی

هچ زاد یئرینی آلمیری بونیانی جالانمیر

میللت دایانیب چکمیری بیر آتدیمی آتسین

بیر تعدادی گئدیر یوردونو بوشلور دا قالانمیر

فریاده یتیش تانری اورک لر قانا دونموش

غم دیر یاغیری داش داشین اوستونده دایانمیر

افسوس اولا کی بیرلیقمیز اوچدی داغیلدی

بیچاره "کیان" سوزلرینی شئعره یغانمیر

23 آبانماه 98 بعد سه برابر شدن قیمت بنزین

کیان تبریزی

دردیم جانیما مرهم و درمان سنی ایستر

قلبین ائوینه سلقه لی مهمان سنی ایستر

آیدین اولا بیلمز کی گورم گونده یاناقین

خلوت گئجه ده گورمگه پنهان سنی ایستر

هر گون کچیری گونلریمیز هیجریله بیله

بو آیریلیقین دردینه جبران سنی ایستر

سینه مده اولان باخچانین گواری سارالیب

بیله خزان اولموش باغا باغبان سنی ایستر

او شن باخیشین چوخلارینی آزدیرار ای گول

من سهل دی که آزماغا شیطان سنی ایستر

واردیر سنه عاشیق بو جهان دا بونی بیلمک

لاکین بو آرا من کیمی اصلان سنی ایستر

حسرت ده قالیبدیر کیانین گوزلری جانا

دور گل گوزلیم قلبینه احسان سنی ایستر

کیان تبریزی

28 آبانماه 98

نِیله ییم سن بیلسن یوخدی سنین تک مارالیم

قویما یالقیز قالالی رنگیم آتیب دیر سارالیم

هر قده ر ناز ائده سن نازیوی جاندان آلارام

حیف دیر سن سیز اولوب من گئجه لرده قارالیم

 سنی گورجک آچیلارسینه ده غملی اورَگئیم

منی تک قویما عزیزیم گوزلیم شن دیلئیم

گله رم گولگه کیمی هریانه گئدسن بونی بیل

اَلیمی اوزمه رم البت گئده هر جوت بیلئیم

آچمیشام عشقه اویان قاپلاری تا کی گله سن

سوزولن گوز یاشیمی آل یاناغیمدان سیله سن

بلکه آیدین اولا یانمیش سینه ده عشق اودی

چکیلن شعله لرین ایستی سینی سن بیله سن

آمان اللاه نه گوزلدی یاریلان من گوروشم

چکم آغوشومه خلوت گئجه ده بیر اوپوشم

داها قالماز "کیان" نین آرزی گوزونده اوزامان

سئوگیلیم له دولاشیب سارماشیق اولموش سئووُشم  

کیان تبریزی

11 آذر 98

ای که در جسمم دمیدی زنده ام با جان تو

پا بزاری چون دلم جان می کنم قربان تو

منتظر هستم که آیی یک دل و یک جان شویم

زیر سقف آسمان بر عشقمان عنوان شویم

با تو من ذی روحم و سرپا شدم بار دگر

ای بسا روزی شود در این جهان بی جان شویم

میزنم بر طبل بی عاری رهم از غصه ها

کی شود در قعر شب یکباره ما پنهان شویم

می گریزم از خودم تا وا رهم از بند غم

ذوب هجران میرسد چون شمع دل پایان شویم

تا "کیان" از زندگی ی نشد کامی برد

بهتر است دنیای دیگر حاضر و مهان شویم

کیان تبریزی

دوم مهرماه 98

جانم به لب آمد که ز تو  کام بگیرم

سائل به درت باشم  و اِطعام بگیرم

ساقی نشدی بزم من خسته ی عاشق

از تنگ لبت مستی خود جام بگیرم

از صحنه ی رویا بدرم کردی و رفتی

افسوس نشد بر غزل الهام بگیرم

سلطان دلم بودی و فرمان زِ تو بردم

شاهی ننمودی که زِ تو انعام بگیرم

آهنگ جدایی زدی و سر زده رفتی

ساز دلم و کوک کنم گام بگیرم

یکباره به شهر دگری رحل نمودی

آسیمه شدم نامه و پیغام بگیرم

تا سهم "کیان" فصل خزان جور جفا شد

بهتر که چنین عشق تو را خام بگیرم

کیان تبریزی

15 آذر 98

بیلمیر دای نه اولوب شاهمار ایلان تک چالیسان

سایمیرسان سئوگیلووی دای منی گوزدن سالیسان

اولمویا گیزلی یارین واردی منه دوز دئمیرسن

آیریلیق ماهنی سنین زمزمه سین ده چالیسان

قویما قالسین اورگینده سوزووی آشکارا دِه

گورورم عشقیمیزی سو کوزه سیله جالیسان

شوقیله ساخلامیشام عطیرلی دستمال لارووی

بوگون او دستمالووی فیکره دوشوبسن آلیسان

گاه اولور گوزدن ایتیرسن یاریله بیرله شیسن

خیلک اول یاریله باهم گوروشوبسه قالیسان

"کیان" نین عشقی قالاندی آپارار قبر ائوینه

سن ده میل ائت رقیبه چون داماغیندا بالیسان

14 آذر ماه 98

کیان تبریزی 

"دلا خون کن به تنهایی که از تن ها بلا خیزد"

بهارم را خزان کن از تن ام برگ طلا ریزد

به گلشن بنگری ای دل نوای بلبلان دانی

که داده نعمتی برما ز رحمت چون صفا ایزد

مَنِه بر سر کلاه عشق رندانه ، که برداری

بِرس بر اوج دلداری که عشق پُر بها ارزد

منم عاشق به تو جانا گشا بر سائل ِعشق ات

درِ منزل بیاموزم ، به کویت بی خطا در زد

نگو از من گریزانی بمان در خانه ات ای گل

گشایم بال شیدایی که بر بام ات دلا سرزد

کیان با شعر شهرآشوب زند بر رسوایی

نشاید آنچنان  روزی رسد کز او بلا خیزد

کیان تبریزی

19 آذر ماه 98  

بی وفا من دیلبریله عهد و پیمان باغلادیم

ایلقاریندان دوندی او یالقیز قالیب سا آغلادیم

او کئفینده اولمادا اغیاریله باش قاتمادا

من ده هیجران زیندانیدا جان وئریب سه دیغلادیم

باش یازیمدان مین حکایه عاید اولموش قلبیمه

او وفاسیز سئوگیه لومده کینه باغلادیم

یاندیریب یاخدی بو هیجران آتشی چوخ گوینه دیم

بسکی قاینار بیر دنیزده بوریان اولدوم بوغلادیم

چوخلی اینجیک چکمیشم او یاریدن خیلی زامان

سون قراریم بیله دیر عشقین تیفاقین داغلادیم

حیف دیر آتما "کیان" سئوگی قرارین چوللره

بلکه هیجران یاره سین شن بیر باخشیلا باغلادیم

آذرماه 98

کیان تبریزی   

آلیب قراریمی اول نازنین عشوه فروش

منی ائدیب اوزینه بیر غلام حلقه بگوش

گووه نیرم اولدوغونا فخریله نازیم چکم

بیلیرم بو عشق اولاجاق منه بویوک سردوش

چکمه نمیرم یاریما بیر اوزگه نظر ائدسین

مگرکول دیبینده اویوب سا اولام خرگوش

گورنده گوزلری اوخشاییر آهوی جنگله

نه دندی او شن باخیشلار منی ائدیر مدهوش

دوداخلاری بنظییر غونچیه تبسمیله گولنده

سوزولور شهد و شکر ائدیر منی لب نوش

"کیان" دیر سئویر یاریله بیر اولوب بیرگزسین

دولانسین عشق باغی نی یاغیش دا دوشادوش

کیان تبریزی

24 آذر ماه 98  

از مسیری که دلت خواست بیا دربر من

باغ عشاق قدم نِه که رسی بر درمن

درب باغ دلم و باز گذاشتم تو بیا  

تا شوی تاج گلم خوش بنشینی سر من

تو همانند گلی ، عطرِ تن ات رویایی

تو ز گل های بهشتی . نشوی پرپر من

حالیا  خنده بزن ای گل زیبای ملوس

بِشکُفت لعل لبت غنچه ی تازه تر من

مه لقایی و همانند مَهی ظلمت شب

یا که چون عین ستاره شده ای اختر من

بی سبب نیست که من خصلت قارون دارم

چون شدی گنج طلا ثروت من  گوهر من

این "کیان" یار تو همواره ز تو یاد کند

خوشتر آنست که گویی که تویی دلبر من

کیان تبریزی

15 دیماه 98

نَقدر سِئومه لی سن آی گوزلیم دردین آلیم

چوخ شیرین سن مارالیم گول چیچگیم شهد و بالیم

ایستیرم گویده اوچارکن یتیشم منزیلیووه

سنله اولسا بو گئجه خلوت ائدیم سویله  قالیم

آشیقام ال ده سازیم دیل ده سوزوم چوخدی سنه

بیر گرایلی اوخویوم خوش سسیله زیل ده چالیم

قار قیرو شخته سویوق هچ بیریسی اتمز اثر

توخویارسان بیله مه بوینوما سالسام دا شالیم

شهسوارم سنین عشقینده آتین چاپدیریرام

توسَنیم کیشنه ییری یوخدی اَیاغیمدا نالیم

آمما بو یکه سوار جان آتیری گورمه گیوه

"کیانام" سنله اولار گورسم اگر یاخجی حالیم

11 دیماه 98

کیان تبریزی

ای وطن از دل بگو یار دبستانی چه شد

خلق تودر ماتم است کیش مسلمانی چه شد

حزن و اندوهی گرفته چهره ی پیر و جوان

وعده های خِرمنی  شهر گلستانی چه شد

سرزمین تاراج گشت با یاغیان پا گریز

وان امانت دار صادق وان نگهبانی چه شد

خوردن و نوشیدن و نوشخار کردند یاغیان

سفره های خلق ما با آن فراوانی چه شد

همچو خورشید می درخشی قرنها با افتخار

آن همه شادابی و نور و  فروزانی چه شد

با کلنک ظلم و جهل ویرانه گشته خاک تو

مانده ایم کو مغزهایت وان سخندانی چه شد

ای "کیان" آسوده زی در موطن ات با خلق خود

میرسد مردم نویسند . حکم یزدانی چه شد  ؟

کیان تبریزی

26 دیماه 98

اَل چکمه مَه رَم حاشا اَتگیندن نفسیم وار

تا قوللارووین چَمبره سینده قفسیم وار

ایسمین دیلیمین اَزبریدی آی دلی جیران

فریاده گلیب سسلیه رَم زورلو سسیم وار

مین یول گورَم هرگون یئنه ده آزدی عزیزیم

هر دفعه سینه ، قلبیده شان شان هوسیم وار

من یالقیزام آی قیز سنی گوزلور ایکی عینیم

دونیاده مگر سَن دَن ایراخ بیرجه کسیم وار ؟

هر مُحنته طاقت گتیرر جسم نزاریم

گر دوشسم ایاقدان دِه کی فریاد رسیم وار

دور گل قادان آللام منی تک قویما آماندی

ظن اِتمه کی فیکریمده خیال عبسیم وار

تا واردی " کیان " سئوگیلی سن سن آ مارالیم

اولسون کی کناریمدا منیم خار و خسیم  وار

کیان تبریزی

دیماه 98

بیر کره کئفسیزلیب دورماغا حالیم اولمادی

سئوگیلیم بیگانه اولدی دای یانیمدا قالمادی

من دئیردیم روحوموز بیردیر بدن لر آیریدی

عشقیمی او قایتاریب پشمان اولوبدیر آلمادی

من سارالدیم غوصه دن ای وایه دوشدوم ناله دن

او شقایق تک قیزاردی باخچاسیندا سولمادی

سسله دیم حالیم خراب دی گئدمه قال دیلداریمه

بیرجه ذره گوزلری بو آیریلیقدان دولمادی

مجنونون دا یانمادی احوالینه اوز لیلاسی

بو یالان دونیاده لیلی ، توکلرین ده یولمادی

خشمگین اولما کیان عشقین سرانجامی بودور

دوغروسو هچ عاشیقه دیلداری ماهنی چالمادی

کیان تبریزی

28 دیماه 98

تا که گفتم می روم بشکن زد و خندان شد

او بخندید و دو چشمم مامن باران شد

پس کجا رفت آنهمه قول قرار عشقمان

سرزمین عشق من بیگانه ای سلطان شد

رسم دلداری رها کرد آن رفیق نیمه راه

رفتنم بر او بسی چون هدیه و احسان شد

عشق صادق را خریداری نباشد این جهان

بی وفایی گشته رسم و دشمن بنیان شد

این چه سرّیست عاشقان دیوانه باشند بهریار

لیلیِ از ما رهیده دلبر شیطان شد

او که میگفت زنده ام بر تو که باشی یارمن

ماه اغیاری بشد در پشت ابر پنهان شد

ای" کیان " زیبا نوشتی خدعه و افسون را

رنج گیتی وا رها طبع تو چون دیوان شد

کیان تبریزی

دوم بهمن ماه 98   

می روم شاید کمی حال شما بهتر شود

گرچه میدانم درخت زندگی پرپر شود

حالیا خوش باش و اندرزی ندارم بهر تو

ممکن است این گفته ها برتو ملال آور شود

ساده بودم در مرامم جمله از نیرنگ دور

شاید عاشق را تو خواهی بر تو بازیگر شود

با زبان عاشقی سویت شدم دیوانه وار

من ندانستم که باید حرفه ام زرگر شود

آمدم بر کوی تو در ها به رویم بسته شد

گوئیا بهتر همین است عشق ما یکسر شود

شکوه ها دارم ز ایام بد این زندگی

از چه رو دنیا بمن وارونه و دیگر شود ؟

این "کیان" بر خود مسلط باش و دلشوره مگیر

شاید هم روزی نگارت بر سماء اختر شود

کیان تبریزی

22 بهمن سال 98

دوشموشم عشق اودونا رحم ائله انسان سان اگر

منی  کافرائله مه صاحب ایمان سان اگر

قوی گلیم کویووا بیر باش گورشو تازه لییم

آچ گیلن ائو قاپسین طالب مهمان سان اگر

ایزن وئرگونده گوروم حیف دی غصه قالانا

ریتمه سال بو گوروشو مایل میزان سان اگر

نه گوزل دی قاریشاق جان بیر اولوبسا دانیشاق

ایکیمیز ذیبحه گئدک عشق ایله قوربان سان اگر

قویما من آندا وئریم جانووا دایم گوزلیم

یوخسا آندین ایچه رم قائل قرآن سان اگر

سن منه سئوگیلی سن عالم و خاتم بیلیری

وارام عهدیمده بو گون حامی پیمان سان اگر

سئویرم آهو باخشیلا باخاسان گوزلریمه

بزه سن قلب ائویمی گوزلری جیران سان اگر

یاز ( کیان ) بو غزلی دفتروون گوشه سینه

اوسته لنسین غزلین شاعر دیوان سان اگر

خرداد 97

حسن کیانور کیان تبریزی

الیووی چکمه الیم دن سوزالیب اودلانارام

منله قال آی مارالیم قاداوی هرگون آلارام

سن گلن یولارا گولپر سپه رم نازلی یاریم

گولابیله کوچه نی سن گله لی تام سولارام

اورگیمده قوشارام شانلی ترانه آدووا

احمال احمال گله سن من ده سازیمی چالارام

نه گوزلدی سنیله بیر ده گوروشماق زامانی

جانیمی پِشکش اِئدیب سنله کرانسیز قالارام

ای گوزل لر گوزلی گوزلییرم تِز گله سن

ایوانی سهمان ائدیب قیرمیزی فرشلر سالارام

آدون ازبردی منه شعر و غزل ده گلیری

"کیانین" ذوقا دولوب ایندیجه اسمین یازارام

کیان تبریزی

بهمن ماه 98

الیووی چکمه الیم دن سوزالیب اودلانارام

منله قال آی مارالیم قاداوی هرگون آلارام

سن گلن یولارا گولپر سپه رم نازلی یاریم

گولابیله کوچه نی سن گله لی تام سولارام

اورگیمده قوشارام شانلی ترانه آدووا

احمال احمال گله سن من ده سازیمی چالارام

نه گوزلدی سنیله بیر ده گوروشماق زامانی

جانیمی پِشکش اِئدیب سنله کرانسیز قالارام

ای گوزل لر گوزلی گوزلییرم تِز گله سن

ایوانی سهمان ائدیب قیرمیزی فرشلر سالارام

آدون ازبردی منه شعر و غزل ده گلیری

"کیانین" ذوقا دولوب ایندیجه اسمین یازارام

کیان تبریزی

بهمن ماه 98

می روم در هجر تو اندیشه ی دیگر کنم

شیوه ی عزلت گزینم دعوی ساغر کنم

جانستانم گشته ای با این همه زیبائیت

می سرایم وصف تو بر قصه ام دلبر کنم

گرچه دورم از برت لاکن خیالم راحت است

چهره ی چون ماه تو هرشب به دل اخترکنم

 می نویسم شرح حالم روی گلبرگی به روز

تا دو صد گلبرگ را اینگونه من دفتر کنم

گر نمیگویم تو برگردی ببینی رنج من ؟

چون نمیخواهم تو را بر غصه ام یاورکنم

مست مستم با نگاهت ای پریچهره بدان

من کیانم برغزل خواهم تو را گوهر کنم  

کیان تبریزی

خرداد 98

آمان آللاه بو نه درد دی کی گلیب درمانی یوخ

دردیمیز کی واریدی اولکه میزین سامانی یوخ

نه خطا اتمیشیتیک گیره سالیبدیر کورونا

بیزی درده سالانین انصافی یوخ ایمانی یوخ

اولکه میز نفرین اولوب خالق عذابیله یاشیر

کورنا دا داراشیب میللتمین دورانی یوخ

هر یئره گوز تیکیسن قارا گئیبدیر وطنیم

اولونون باخ کفنی یوخ مچیده نالانی یوخ

بو نه اوُد دیر سالینیب یوردوموزی ویران ائدیر

قورخموری زاهد سالوس ایشینین پنهانی یوخ

قالمیشوق یالقیز ائوینده کوچه میز تحریم اولوب

قاپلاری کیبله میشوق پنجره نین گولدانی یوخ

ایش بتر پیرتاشیری یازدی کیان دفترینه

خالقینین گول دوداغیندا بیری نین خندانی یوخ

کیان تبریزی

بخاطر ویروس همه گیر کرونا در کل جهان سروده شد

17 اسفند 98        

"چشم عاشق نتوان دوخت که معشوق نبیند

نای بلبل نتوان بست که بر گل نسراید"

باغ گل ها نزند !!! بلبل شیدا چه چه ؟

کِی گل نرگس او چشم بر او بگشاید !!!

باغبان راه نَده بر دل باغ ، جُغد و کلاغ

عشق مرغان به گلستان بخدا دیر نپاید

دوست دارم که بشینم دَرِ منزلگه یار

تا که او در به من سائل عشق اش بگشاید

زاهد مرتجع شهر تنی کرده قصاص

عطر سیب تن یار بر تب من افزاید

بر "کیان" عیب مکن شیخ ریا کار بشین

وادی عشق چنین خدعه ، اثرها ننماید

کیان تبریزی

نظیره بر بیتی از سعدی

15 اسفند 98   

         قـار قـیـرو شخـتـه سویـوق گئدی بهاریم گلدی

         قیش تـوکـنـدی یاز اولـوب کـوشنه یاریم گلدی

         یئر اوزی یام یاشیل اولموش آچیلیر داغدا لالا

         سن دِئـنـه باغ بـاغـاتـا نازلا نـیـگـاریــم  گلدی

         گوی ده باخ چاقیشیری قارا بولوت بیر بیرینه

         چـایـلارا گـوز یـاشی تـک  آب انـاریـــم گلدی

         باهارین گلمه سیدیر دیرچه دیری گـوی چمنی

         یاشیل اودلار ایـچـیـنـه لالـــه عُــذاریـــم گلدی

         قـارقـالار آلمیشدی بـاغ بـاغــاتــــی سر تا سر

         داهـا یـازدا گـول آچـیـب رَهـلـی هَزاریم گلدی

         قیش ین او سوز و گدازی هله جان یاندیریری

         سِئـویــرم جـان ائـویـنـه ایستی قــراریــم گلدی

         ( کیانام ) سویله میشم سئوگیلی جـانان قـائـیـدا

         بـاهـاریـــم تـک آریـام تـکـجـه شکـاریـم گلدی

حسن کیانور – کیان

دوداغیندان سوزولن بال منی کئفلندیریری

شاعیرم ذوقه گلیب سوز منی دیللندیریری

آچیسان غونچه دوداغین گوله سن عاشقیوه

او گوزل لعل لبین دونیامی گوللندیریری

هر زامان گیس پریشانووی افشان ائلیرسن

نسمیله اسیری توکلری یئللندیریری

آشییقام سازی چکیب باغریما قوشما قوشورام

سنین او گولمه لرین سازیمی زیللندیریری

سئویرم سنله اولام آیریلیقین فیکرین آتام

یوخسا هیجران سوزی گوز یاشیمی سئللندیریری

" کیانام " آرخائینام هیجرانا فیکر ایله مه روق

رقیبیم چوخ چالیشیر چشمه نی لیللندیریری

کیان تبریزی

مرداد 98 

گفته بودی عشقمان هر روز بهتر می شود

قصه ی نقل جدایی یکشبه سر می شود

من تحمل کردم و عمر جدایی سر نشد

بس کدامین لحظه ای دنیای دیگر می شود ؟

رنج و اندوه دلم سنگین و طاقت  طاق شد

کی ؟ همه اندوه سینه از دلم در می شود ؟

با تو بودم همچو گل در باغ عشق و عاشقی

حیف از این گلهای عشق درغنچه پرپر می شود

من که بی تاب توام ای اسوه ی زیبا رُخان

آتشی جانم فتاده بی تو اخگر می شود

عشق چون قایق بود بر روی آب موج دار

گاه طوفان می رباید آب از سر می شود

تو " کیان " پروا مکن از عاشقی شعر سرا

چون غزل هایت چنین همواره ازبر می شود

 کیان تبریزی

22 اردیبهشت 98   

سحرین ارته چاغی سن کیمی جانانه سلام

خلق آرا ایسته مه لی لب لری خندانه سلام

گونشین تئللری تا یایلانیری یئر اوزونه

ایشیقین سن دن آلیر او رُخ تابانه سلام

اورگین حاکمی سن هرنه ده سن اِتمه لییم

امر ائله دردین آلیم شوکت سلطانه سلام

باخشین خلعت جاندیر منی جانلاندیریری

او گوزل گوزلرووه اوسوِیه احسانه سلام

تا طبیبیم سن اولوبسان داها من آرخایینام

یارامی توخدادیسان مرهم و درمانه سلام

"کیانین" مطلعی سن هر غزلینده کی یازیر

اَمینم بیر گون اولار تا دئیه دیوانه سلام

کیان تبریزی

شهریور 98